23 Mayıs 2009 Cumartesi

Bayılıyorum ben bu çocuğaaa :)



Bilimsel anne ben bazen alışıla gelmiş şeylerden alıkoyamıyorum kendimi.ne mi? Nazar gibi mesela:) anılı severken bile ay nazarım değecek diye ödüm kopuyor:)

ama haksızmıyım! ne kadar tatlı oldu baksanıza ne kadar büyüdü.Kuzummmmmmmmmmm benim...

15 Mayıs 2009 Cuma

Tavşan Yapmaya ne dersiniz :)

Haydi becerikli anneler biz tavşanımızı yaptık.bu sitede daha bir çok şey var isteyenler şuraya bir tık yapabilirler.













12 Mayıs 2009 Salı

Boğaz manzaralı Anneler günü şenliği resimleri :)))


Çayır çimen geze geze yorgunluktan öldük o gün ama deydi doğrusu. Hava güzel bebek şahane etkinlikler desen harika eee daha ne olsun değil mi?

10 Mayıs 2009 Pazar

Mutluluk


Bir İnsan hayattan daha ne ister ki?

Şükürler olsun.Sağlıklıyız,Güzel bir Aileyiz...

Yazın kendini gösterdiği günde yeşilliklerin içinde ailecek anneler günümüzü kutladık.

Büyük bir mutlulukla...

Büyük bir keyifle...

Yeşilköyde...
Posted by Picasa

Anneler Günümüze;


Küçücük bir bakışın
Çözer beni kolayca
Kenetlenmiş parmaklar gibi
Sımsıkı kapanmış olsun

Yaprak yaprak açtırırsın
İlk yaz nasıl açtırırsa
İlk gülünü gizem dolu
Hünerli bir dokunuşla

Hiç kimsenin yağmurun bile
Böyle küçük elleri yoktur
Bütün güllerden derin
Bir sesi var gözlerinin

"Yeni Türkü"nün yağmurun elleri şarkısı Oglumla benim şarkım
öyleki bana bu şarkı hep anılın o minik tombul ellerini
hatırlatıyor(sanki unutmuşum gibi)
oğlumun minicik kolları "anneciğim seni çok seviyorum"derken ki sıkı sarılışı bana en güzel anneler günü hediyesi olsa gerek:) yüzünde tatlı
gülümsemesiyle minicik elleriyle tuttuğu çiçekler kadar saf oğlum bana şimdiden muhteşem duygular tattırdı.Hepimiz bu gün ne mutluyuz değil mi?
hergünümüzün ve her anneler günümüzün mutlulukla geçmesi dileği ile,

ANNELER GÜNÜNÜZ KUTLU OLSUN...

9 Mayıs 2009 Cumartesi

Büyümüşmüyüm?

Bennn çok mutlu bir çocuğummmm annemle babam beni çooook seviyorrrr

Uzuntuler sevinçler


ne kadar uzun zaman olmuş yine...

1 aydır sizlerden uzağım,geçtiğimiz zamanlarda yine oldukça yoğundum.keşke bu sefer ki yoğunluğum sadece anıl olsaydı... maalesef değil!

3 hafta önce babacığım kalp krizi geçirdi.kendisi yazlıkta tek başına olduğundan komşularımız bize haber verdi.nasıl gittiğimi anlatamam "Anıl var anılı nasıl bırakırım! geceleri uyanır beni ister ben süt vermezsem kıyametleri koparır annesi annesi diye" aldım karşıma oğluşumu durumu aynen anlattım."hasan dedesinin hasta olduğunu benim kaç gün süreceğini bilmediğim bir yolculağa çıktığımı onu uzun süre göremeyeceğini ama halasının babanesinin ve metin dedinin hep onunla birlikte olacağını,onu çok sevdiğimi herşeyi anlattım.bana büyüyen oğlum! "sen beni merak etme dedi" anlayan güzel gözleriyle... tekirdağ devlet hastanesinde 3 gün sürecek olan yoğun bakım zamanlarımız başlamıştı bile.Hani derler ya"şükür etmek için hastaneleri yada ceza evlerini dolaşın diye" ne kadar doğru bir söz...babacığım şimdilerde anlatıyorda yoğun bakıma gelen hastaları insan yatıp kalkıp haline yüzlerce defa şükür etmeli...

tekirdağ'da 3 gün kaldıktan sonra evimizin yakınında bulunan bir hastanede anjiyo oldu.allahtan sadece 1 damarı tıkalı çıktı.buna da şükür ettik.ama bir farkla! babam kendine hep bakardı.iyi ki de bakmış ne alkol ne sigara ne bohem yaşam.onu 76 yaşındada olsan böyle bir yaşam sürmediği için bir kez daha kurtardı.önce bypass dediler ama sonrasında stend'e karar verdi babam.o kadar çalışkandır ki bypass taki nekaat dönemi ona fazla uzun geldi...aradan 3 hafta geçti.şimdilerde oldukça iyi.normal yaşantısına geri döndü...

o günlerde kafama epeyce sorular takıldı! bu kadar kendine iyi bakan bir insanda olsanız bazı hastalıkların pençesinden kurtalamıyorsunuz.çünkü günümüzün en büyük hastalık nedeni STRES'le bir türlü başa çıkamıyoruz.

bendenize gelince evde bir hasta babam ve afacan bir çocuğum oluncada ne site,ne blog ne bir sosyallik hiç bir şey yapamaz hale geldim.olsun iyi olsunlarda bunada şükür demeyi çok iyi biliyorum artık...

bugün zincirlerimizi kırdık.Anılla beraber Bebek parkına gittik akıllıbebekten bir kaç arkadaşımızla birlikte.ne de olsa boğaz işte tüm berraklığıyla tüm güzelliğiyle kucak açtı bize baharın yeni nefesiyle...oldukça eğlendik anılla...

bakıyorumda şöyle bir anıla bebeklikten çooktann çıkmış.kocaman adam olmuş kıyafetleri kısalmış boy atmış birde bir şey söylüyor oldukça komik "kaydıraktan bir ters kayıyozz bir de düz ama endimize dikkat ediyozzz yoksa düşüyozzz" bugünkü resimleri ancak bir kaç gün sonra koyabilirim.

Not:Bu arada anılcık tek başına geceleri babanesinde kalabiliyor! sabah beni gördüğünde "annecğim seni çok özledim diyerek" boynuma sarılıyor.ben ne mi yapıyorum eriyorummm

bizden haberler şimdilik bu kadar bundan sonraki günlerde görüşmek üzere...

hoşçakalın...