9 Mayıs 2009 Cumartesi

Uzuntuler sevinçler


ne kadar uzun zaman olmuş yine...

1 aydır sizlerden uzağım,geçtiğimiz zamanlarda yine oldukça yoğundum.keşke bu sefer ki yoğunluğum sadece anıl olsaydı... maalesef değil!

3 hafta önce babacığım kalp krizi geçirdi.kendisi yazlıkta tek başına olduğundan komşularımız bize haber verdi.nasıl gittiğimi anlatamam "Anıl var anılı nasıl bırakırım! geceleri uyanır beni ister ben süt vermezsem kıyametleri koparır annesi annesi diye" aldım karşıma oğluşumu durumu aynen anlattım."hasan dedesinin hasta olduğunu benim kaç gün süreceğini bilmediğim bir yolculağa çıktığımı onu uzun süre göremeyeceğini ama halasının babanesinin ve metin dedinin hep onunla birlikte olacağını,onu çok sevdiğimi herşeyi anlattım.bana büyüyen oğlum! "sen beni merak etme dedi" anlayan güzel gözleriyle... tekirdağ devlet hastanesinde 3 gün sürecek olan yoğun bakım zamanlarımız başlamıştı bile.Hani derler ya"şükür etmek için hastaneleri yada ceza evlerini dolaşın diye" ne kadar doğru bir söz...babacığım şimdilerde anlatıyorda yoğun bakıma gelen hastaları insan yatıp kalkıp haline yüzlerce defa şükür etmeli...

tekirdağ'da 3 gün kaldıktan sonra evimizin yakınında bulunan bir hastanede anjiyo oldu.allahtan sadece 1 damarı tıkalı çıktı.buna da şükür ettik.ama bir farkla! babam kendine hep bakardı.iyi ki de bakmış ne alkol ne sigara ne bohem yaşam.onu 76 yaşındada olsan böyle bir yaşam sürmediği için bir kez daha kurtardı.önce bypass dediler ama sonrasında stend'e karar verdi babam.o kadar çalışkandır ki bypass taki nekaat dönemi ona fazla uzun geldi...aradan 3 hafta geçti.şimdilerde oldukça iyi.normal yaşantısına geri döndü...

o günlerde kafama epeyce sorular takıldı! bu kadar kendine iyi bakan bir insanda olsanız bazı hastalıkların pençesinden kurtalamıyorsunuz.çünkü günümüzün en büyük hastalık nedeni STRES'le bir türlü başa çıkamıyoruz.

bendenize gelince evde bir hasta babam ve afacan bir çocuğum oluncada ne site,ne blog ne bir sosyallik hiç bir şey yapamaz hale geldim.olsun iyi olsunlarda bunada şükür demeyi çok iyi biliyorum artık...

bugün zincirlerimizi kırdık.Anılla beraber Bebek parkına gittik akıllıbebekten bir kaç arkadaşımızla birlikte.ne de olsa boğaz işte tüm berraklığıyla tüm güzelliğiyle kucak açtı bize baharın yeni nefesiyle...oldukça eğlendik anılla...

bakıyorumda şöyle bir anıla bebeklikten çooktann çıkmış.kocaman adam olmuş kıyafetleri kısalmış boy atmış birde bir şey söylüyor oldukça komik "kaydıraktan bir ters kayıyozz bir de düz ama endimize dikkat ediyozzz yoksa düşüyozzz" bugünkü resimleri ancak bir kaç gün sonra koyabilirim.

Not:Bu arada anılcık tek başına geceleri babanesinde kalabiliyor! sabah beni gördüğünde "annecğim seni çok özledim diyerek" boynuma sarılıyor.ben ne mi yapıyorum eriyorummm

bizden haberler şimdilik bu kadar bundan sonraki günlerde görüşmek üzere...

hoşçakalın...

4 yorum:

can ve annesi dedi ki...

canım bak şimdi öğreniyorum...çok ama çok geçmiş olsun...öpüyorum hepinizi...

Mine dedi ki...

Sevgili Tuba,

Babana çok geçmiş olsun...

Anıl'da büyümüş, koca adam olmuş ...

Sevgiler

Unknown dedi ki...

çiğdemciğim ve mineciğim çok teşekkür ederim sizlere...

mineciğim senin bloguna giremiyorum davetiye falan mı gerekiyor gene:(

Mine dedi ki...

Hayır gerekmiyor cnm.

Direkt www.minasuabay.com adresinden girebiliyorsun.